آشنایی با تمام بیماری ماهی های آکواریومی و درمان

^moon shadow^ · 23/6/19

کرمهای قلابدار ( پوست ، آبشش ، چشم )
پیشگفتار
دو نوع از این کرمهای کوچک بنامهای جِیروداکتِیلوس Gyrodactylus و داکتِیلوجِیروس Dactylogyrus معمولا انگل پوست و برانشی ماهیها می گردند . ماهی آلوده به این انگل دارای حرکات سریع و وحشیانه ای بوده و اکثرا به سرعت خود را به ِیک جهت پرت و سرِیعا توقف می نماِیند .
شکل ظاهرِی هر دو انگل تا حدودی مشابه هستند با این تفاوت که داکتِیلوجِیروس دارای ۴ چشم بوده و انتهای آزاد بدن آن (سر) دارای ۴ برآمدگی می باشد .

تشخیص

کرم های قلابدار بر روی پوست و آبشش های ماهی های آب های شیرین ودریا ها زندگی میکنند.قلابهای چنگ مانند آنها بر روی قسمت جلویی بدن قرار دارد و ازآن برای نگه داشتن پوست میزبان خود استفاده می کنند. یک مشخصه عمومی آنها تعدادو شکل این قلاب هاست و این مشخصه برای آکواریوم داران مهم است. چراکه کنترل گونههای مختلف کرم ها همیشه از طریق یک روش امکان پذیر نیست.ماهی ها اغلب زخم هایمعتدل و متوسط را تحمل می کنند. هر چند گاهی خود را به اشیاء درون آب می مالند وباله های خود را میلرزانند. در موارد زخم های شدید، کلاهک سر ماهی پهن و شکل نازکآبشش ها مانع تنفس ماهی میشود و موجب سرعت زیاد تنفس آن می گردد.ماهی درست درزیر سطح آب آویزان و به سمتی نفس می کشد. گاهی اوقات یک کلاهک باز و کلاهک دیگر بهعقب خم و دهان ماهی جمع می شود. در موارد شدید جذب اکسیژن چنان کاهش می یابد کهماهی میمیرد. کرم های قلابدار معمولا میزبان های ویژه ا ای را انتخاب می کنند،به طوری که تنها گونه های نزدیک به هم از ماهی های را مبتلا می کنند.در مخازنپر جمعیت مربوط به جفت گیری ماهی ها ، کرم آبشش به طور فزاینده ای تکثیر می شود ودر طی چند هفته موجب کشته شدن کل ماهی های جوان خواهد شد. در موارد مشکوک اگر تکهای از پوست و آبشش را فراهم کنید وجود کرم ها را به خوبی با بزرگ نمایی ۵۰ تا ۲۰۰xخوهید دید . ( منظور در زیر میکروسکوپ است )آنهابا استفاده از قلابهای خود محکم به بدن ماهی می چسبند و دم خود را تکان می دهند. قوس های آبششهای ماهی هایی که مرده اند را میتوان با بزرگنمایی۵۰x آزمایش کرد کرم هایقلابدار به همراه ماهی های تازه به آکواریوم وارد میشوند و همچنین از طریق والدینبه نوزادان آنها منتقل میشوند .
درمان
دو روش برای مبارزه با این انگل وجود دارد :
۱ ) برای از بین بردن این انگل می توان ماهی های آلوده را به مدت ۲۰ ثانیه در محلول ۱ در ۵۰۰ اسید استیک متبلور ، دو روز پشت سر هم قرار داد . روش دیگر قرار دادن ماهی به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه در محلول ۵ قطره فرمالیندر یک لیتر آب می باشد . حمام پرمنگنات پتاسیم بمیزان ۴میلیگرم در لیتر برای از بِین بردن این انگل ها مفید می باشد . در صورت آلودهشدن ماهی ها ، ضمن معالجه آنها باید آکواریوم نیز به بهترِین وجه ضد عفونی شود.
۲ )شما باید ماهی بیمار را از آب خارج کنید و به وسیله یک پنس مقداری پنبه را آغشته به آب نمک غلیظ کنید و به محل اتصال انگل و ماهی بزنید ، سپس به آرامی با یک پنس انگل را ( کرم را ) از بدن ماهی بیرون بکشید و محل زخم را بـ*ـو*سیله بتادین شستشو دهید .

توجه : این بیماری در ماهیان گلدفیش شایع تر است .

^moon shadow^ · 23/6/19

بیماری های انگلی
Internal Parasites
علت ها

انگلهای داخلی کاملاً به صورت مخفیانه وارد بدن ماهی میشوند و نمیشه گفت که ماهی بیمار است ، زیرا این انگل ها به صورت خارج از آکواریوم وارد آب میشوند و میزبان خود را پیدا میکنند . بیشترین علت ( میشه گفت تنها علت ) ورود این انگل ها غذا هایی هستند که به صورت غذا زنده در اختیار ماهی قرار میگیرد ( ماهی های رودخانه ای که به صورت غذا زنده خریداری می شوند )
تشخیص

تنها راه تشخیص این بیماری توسط دیدن و نگاه کردن شما به ماهیهایتنان می باشد ، شما باید رفتار ها و نوع غذا هایی که به ماهی خود میدهید رایاداشت کرده و در صورت مشاهده هر گونه تغییری در رفتار و غذا خوردن ماهی ، کنجکاوباشید . اصولاً وجود انگل باعث وزن کم کردن و لاغر شدن ماهی بیمار می شود ، ماهیخوب غذا میخورد ولی از وزنش کم می شود . در اغلب موارد ، اگر دقت کنید خواهید دیدکه یک ماده رقیقی به ماهی بیمار متصل است و شاید به شکل یک نخ سفید نازک باشد .این انگل اکثراً در محل هایی مثل پوست و آبشش هامتصل می شود .
چه باید کرد

شما در ابتدا باید ماهی را به یک آکواریوم قرنطینه منتقل کنید ، آکواریوم اصلی خود را کاملاً خالی کرده و تمام وسایل درون آن را با آب گرم شسته و وسایل را ۲۴ ساعت در نمک زیاد قرار دهید . شن ها را جوشانده و ۲۴ ساعت در نمک زیاد قرار دهید . شیشه آکواریوم رو کاملاً شسته و شیشه رو پر از آب کرده و توی آب را مقدار بسیار زیاد نمک ریخته و اجازه دهید که آکواریوم با آب نمک زیاد ۲۴ ساعت بماند .
اگر شما فاقد آکواریوم قرنطینه هستید ، باید ۷۵% آب آکواریوم را سیفون کنید .
داروها

در سایت های خارجی دارو های زیادی برای مبارزه با این بیماری معرفی شده است که متأسفانه دسترسی به این دارو ها برای ایرانی ها دور از ذهن است ، پس شما میتونید از همین دارو های داخلی کشورمان که بیشتر به جوهر خودکار شبیه است استفاده کنید ، مقدار مصرف بر روی دارو نوشته شده .
در چند سایت خارجی دیدم که یک سری غذا های طبی برای مبارزه با این بیماری درست شده که به این صورت عمل میکند که :
این غذا یک Anti-Protozoa است و به این صورت عمل میکند که ، زمانی که ماهی این غذا را میخورد به خود ماهی صدمه ای وارد نمیشود ولی وقتی غذا در بدن ماهی توسط انگل خورده می شود ، باعث مردن انگل میشود و پس از مرگ ، انگل از بدن میزبان خارج می شود !!!
[Link] نوشته شده در ساعت توسط یونس آقایی | آرشیو نظرات
بیماری ماهیان آکواریومی
بیماری ماهیان آکواریومی

فاکتورهای موثر در بیماری :
غالب باکتریهای عفونی درماهیان فرصت طلب بوده وبدین معناست که وجود عامل پاتوژن درمحیط برای ایجاد بیماری کافی نمی باشد ، فاکتورهای محیطی ویا ضعف سیستم ایمنی موجب افزایش حساسیت ماهی نسبت به عوامل پاتوژن میگردد و این پدیده اکثرا” توسط استرس تسریع می یابد. استرس نقش بسیار مهم در شیوع بیماریهای عفونی را درجمعیت های ماهی بعهده دارد وبعضی از عوامل ایجاد کننده استرس در شیوع استرپتوکوکوز عبارتند از درجه حرارت بالای آب ( مخصوصا” در فصل تابستان) تراکم بالای ماهیان ، جابجا کردن ماهیان ، کیفیت پائین آب شامل افزایش آمونیاک ویا نیتریت باکتریهای مولد بیماری اغلب براساس حدت و قدرت بیماریزای طبقه بندی میشوند . هرچند که این دسته بندی نادرست می باشد اما مشخص گردیده که باکتریهای اختصاصی دریک گونه هم از نظر حدت بیماریزائی با همدیگر متفاوت هستند . دراین گروهها باکتریها با طیف گسترده ای از حدت کنار هم قرار می گیرند بعنوان مثال بیشتر از همه آئروموناس هیدروفیلا درماهیان آب شیرین یافت میشود که در حقیقت یک باکتری فرصت طلب بوده ودر محیط پرورش ماهی به فراوانی یافت میشود و از این رو باکتری محیط پرورش نامیده میشود این باکتری در مواقع سلامت ماهی هیچگونه بیماریزائی نداشته وهمیشه در جمعیتهای ماهی وجود دارد از طرف دیگر باکتری استرپتوکوکوس نه تنها فرصت طلب نبوده ، بلکه دارای قدرت تهاجمی زیادی بوده ودریک مطالعه آزمایشگاهی ، ماهیان زینتی دانیوس مخطط را با غلظت زیادی از باکتری درآب وارد نمودند و باعث مرگ ۱۰۰درصد ماهیان درعرض ۲ تا ۴ روز گردیدند.
علائم ظاهری بیماری درماهیان قزل آلای پرورشی:
-تجمع گله های ماهی در محل ورودی ، خروجی و کنارهای استخر
– کاهش اشتها و میل ماهیان به غذا
– حرکات غیر طبیعی شنا به صورت چرخشی ، یکطرفه و غیره
– پوسیدگی باله های پشتی و دمی در بیش از ۲۰ در صد گله ماهی
– تیره شدن باله های پشتی و دمی در ۲۰ درصد گله ماهی
– وجود زخم های غیر عادی و قارچ زدگی در سطح بدن
– تیره یا بی رنگ شدن ماهیان
– ریزش پولک در بیش از ۲۰ درصد گله ماهی
– خونریزی گسترده زیر پوستی در ناحیه شکم و پهلو
– بیرون زدگی و بروز حباب گازی در ناحیه چشم
لذا ضروری است :
رفتار شناگری ماهیان را بصورت روزانه مورد توجه قرار دهید. در صورت بروز علایم فوق سریعا با کارشناسان شیلات تماس حاصل نمایید.
اجرای عملیات درمانی و شیمی درمانی در این استخرها باید تحت نظر کارشناسان شیلات انجام پذیرد.

نشانه های عمومی بیماریهای ماهیان آکواریومی عفونتهای باکتریایی :
کم تحرکی ، رنگ پریدگی ، تخریب باله ها،پف کردگی بدن ،تیرگی چشمها،گوشه گیری،ظهور رگه های قرمز در طول بدن،قرمزی یا التهاب پوست،باله ها یا اندامهای داخلی،اشکال در تنفس.

عفونتهای قارچی:
غالبا به عنوان عامل ثانویه در بیماریهای دیگر بروز میکند
شنای نامنظم و سرگردان،حرکات تند،خاراندن بدن ،تظاهرات ریشدار پنبه مانند بر روی پوست یا چشم یا دهان.

بیماریهای انگلی:
غیر فعالی یا کاهش فعالیت،کاهش یا فقدان اشتها،افزایش موکوس یا غشاء روی بدن،نقاط یا کرمهای قابل مشاهده بر بدن،افزایش شدت تنفس،خاراندن بدن.

نحوه ی شناسایی ماهی بیمار:به طور کلی رفتار و وضع ظاهری ماهی بیمار از ماهی ها سلم متمایز است
بنابراین به آسانی می توان در یک آکواریوم بین تعدادی ماهی می توان ماهی بیمار را تشخیص داد.

عوامل ظاهری که در شناسائی ماهی بیمار موثر است عبارتند از:
۱ بیحال شدن ماهی
۲٫ فرار نکردن در اثر تحـریـ*ک یا ترساندن
۳٫ شنای غیر طبیعی
۴٫ جدا شدن از سایر ماهی ها و کناره گیری کردن از آنها
۵٫ ماندن در سطح آب
۶ باز نگهداشتن دهان
۷٫ مالیدن بدن به دیواره ها و کف آکواریوم
۸٫ پریدن از آب
۹ سریع شدن تنفس و افزایش تعداد آن در دقیقه
۱۰ کمرنگ شدن سطح بدن
۱۱٫ خونریزی جلدی
۱۲٫ سخت شدن یا پاره شدن باله ها
۱۳٫ تا خوردن باله
۱۴ ظاهر شدن لکه های سفید یا قرمز بر روی بدن
۱۵٫ پیدا شدن لکه های ابر مانند بر روی بدن
۱۶٫ غیر طبیعی بودن تغذیه

هر ماهی می تواند یک یا چند مورد از موارد بالا را بروز دهد و اگر برای شناسایی یا کنترل ماهی بیمار کاری انجام ندین هم سایر ماهی ها بیمار میشوند هم اینکه بیماری قابل کنترل نخواهد بود.

تشخیص بیماری از علائم ظاهری ماهیان آکواریومی
عفونتهای باکتریایی :
کم تحرکی ، رنگ پریدگی ، تخریب باله ها،پف کردگی بدن ،تیرگی چشمها،گوشه گیری،ظهور رگه های قرمز در طول بدن،قرمزی یا التهاب پوست،باله ها یا اندامهای داخلی،اشکال در تنفس.

^moon shadow^ · 23/6/19

عفونتهای قارچی: (غالبا به عنوان عامل ثانویه در بیماریهای دیگر بروز میکند)
شنای نامنظم و سرگردان،حرکات تند،خاراندن بدن ،تظاهرات ریشدار پنبه مانند بر روی پوست یا چشم یا دهان.

بیماریهای انگلی:
غیر فعالی یا کاهش فعالیت،کاهش یا فقدان اشتها،افزایش موکوس یا غشاء روی بدن،نقاط یا کرمهای قابل مشاهده بر بدن،افزایش شدت تنفس،خاراندن بدن.

نشانه های های کلینیکی( قابل مشاهده) :
ماهیان بیمار ممکن است یک یا دو نشانی کلینیکی را نشان دهند واین علائم شامل شنای عمودی و مارپیچی به دورخود ، بیحسی ، سیاهی رنگ ، اگزوفتالمی یک یا دو طرفه ، POPEYE ( بیرون زدگی) یک یا هردو چشم ،کدورت قرینه ، هموراژی درداخل ویا اطراف کره چشم ، سرپوش آبششی ، قاعده باله ها منفذ مقعد ، قلب و یا جاهای دیگر بدن ، آسیت ( ادم و بادکردگی شکم) و زخم پوستی میباشد. درمواردی ماهیان بیمار تا زمان مرگ فاقد نشانی های آشکاری میباشند . همچنین با توجه به نشانه های فوق اغلب درماهیان بیمار علائم هموراژی ، POPEYE ، شنای عمودی ، افزایش سریع تلفات همواره دیده میشوند.

انواع بیماری های ماهی:بیماری نکروز عصبی(VNN )علائم کلینیکی و یافته های کالبد گشایی:
علائم اصلی بیماری با حالات متنوعی از اختلالات عصبی مشخص می گردد. مواردی همچون رفتارهای شنای نامتعارف (مارپیچی ، چرخشی یا خوابیده بر آب با شکمی متورم ) و بروز حالات و اکوئولاسیون (حفره حفره ) در بافت عصبی مرکزی از موارد شاخص این بیماری است . ( این حالت مشابه عارضه جنون گاوی یا بیماری معروف (Bovine Spongiform Encephalopathy) یا BSE در گاوان می باشد. با این تفاوت که وضعیت زئونوز بودن این بیماری مورد بحث و قابلیت انتقال ان به انسان هنوز به اثبات نرسیده و فعلا احتمال انتقال آن به انسان منتقی است.) در عارضه نکروز عصبی ویروسی در ماهیان معمولاً این حالات واکوئوله شدن در لایه های هسته دار بافت شبکیه چشم نیز به چشم می خورد و بطور معمول در ماهیان جوان ضایعات با شدت بیشتری مشاهده می شود. در ماهیان مسن تر ضایعات گسترده بوده و در این سنین ضایعات نسبت به شبکیه ‌تمایل بیشتری دارند. حضور گنجیدگی های داخل سیتوپلاسمی از سلولهای بافت مغز در برخی گونه ها ، گزارش شده است ولی در اغلب گونه ها نکروز بافت عصبی عارضه ای معمول بوده و به کرات مشاهده شده است .

همانگونه که در تصویر بالا مشاهده می شود اتساع کیسه شنا و یرخونی بافت مفز از طریق یوست و غصروف شفاف بچه ماهیان قابل رویت است

درروند معمول بیماری ، با شروع اولین علائم بالینی ، مرگ و میر قابل توجهی در ماهیان رخ می دهد . با وجود آنکه بیماری در ماهیان جوان در برخی گونه ها بندرت اتفاق می افتد ولی مرگ و میر در سایر گونه ها اغلب در سنین پایین و ماهیان جوان رخ می دهد که معمولاً به حد ۱۰۰ % نمی رسد . این موضوع بیانگر وابسته به سن بودن و حساسیت ماهیان جوان به بیماری است . مرگ و میر قابل توجهی از ماهیان گونه Sea bass اروپایی و هامور ( grouper ) در سنین بازاری گزارش شده است ولی در این گونه ها نیز مرگ و میر بیشتر در ماهیان جوان مشاهده شده است . انتقال عمودی عامل مسببه بیماری در گونه P.dentex به اثبات رسیده است و این حقیقت با رخداد زودرس چهره بالینی بیماری در ماهیان جوان مشخص شده است .این نتایج منجر به کنترل بیماری در بچه ماهیان جنس Striped Jack به نحو موفقیت آمیزی شده است که این عمل به کمک آزمون تشخیصی RT – PCR و به منظور تشخیص مولدین حامل ویروس ونیز ضد عفونی تخمهای بارور به وسیله گاز ازن صورت گرفته است .
همچنین بر خلاف انتظار ، آلودگی مایعات تخمدانی نیز در گونه D. Labrax مشاهده است ، این در حالی است که بطور معمول بیماری دراین گونه معمولاً سی روز پس از بارور نمودن تخمها مشاهده می شود .
درخصوص راه انتقال و معرفی ویروس به محیط به غیر از انتقال از طریق سلول های جنـ*ـسی و همزیستی ماهیان با هم تاکنون راه دیگری به اثبات نرسیده است ولی احتمالاتی همچون آبهای جاری ، ماهیان جوانی که در یک مکان نگهداری می شوند ، ظروف حمل ماهیان و کشتی ها نیزدر انتقال بیماری مطرح می باشند . این موضوع به اثبات رسیده است که اینگونه ویروس های کوچک نسبت به شرایط محیطی کاملاً مقاوم بوده لذا می توانند به سهولت توسط فعالیت های تجاری در جهان منتشر گردند.

ماهی گونه Umbrina cirrosa در تصاویر بالا که به عارضه نکروز عصبی ویروسی VNN مبتلا شده است. اندامهای داخلی طبیعی بوده ولی لوله گوارش خالی به نظر میرسد. کیسه شنا متورم و اتساع یافته مشاهده می شود.عارضه و جراحت خارجی خاصی وجود نداشته و بیحالی و عدم تعادل در هنگام شنا ( شنای نا متعارف) از علائم دیگر این بیماری است.

نکرو پسی ( یافته های کالبد گشائی)دربررسی های کالبد گشائی ممکن است مایعات خون آلود در محوطه شکمی مشاهده شود . طحال بزرگ وقرمز رنگ ، کبد رنگ پریده ، تورم وآماس دراطراف قلب وکلیه نیز جلب توجه می نماید . بسیاری از استرپتوکوکها مغز وسیستم اعصاب ماهیان را آلوده نموده وموجب شنای عمودی میگردند.

تشخیص ودرماناکثر باکتریهای فرصت طلب ماهیان بعد از رنگ آمیزی گرم ، در زیر میکروسکوپ برنگ صورتی ظاهر شده و بیشتر آنها میله ای شکل بوده وگرم منفی نامیده میشوند . درصورتیکه استرپتوکوکوسها بعد از رنگ آمیزی برنگ ارغوانی درآمده و بیشتر کروی ویا بیضی شکل هستند وگرم مثبت خوانده میشوند . تشخیص اولیه با توجه به تاریخچه وعلائم کلینیکی ، یافته های کالبد گشائی میسر است . اسلاید های اخذ شده از بافتهای تازه مغز ، طحال ، کلیه وکبد باکتریهای گرم مثبت را نشان میدهند.اگر درکارگاهی با ماهیان بیمار دارای علائم بیماری (شنای عمودی وغیر عادی ، POPEYE ، خونریزی ، مرگ و میرسریع و شدید ، کوکسی های گرم مثبت در مغز وکلیه) مواجه شویم ، مشکوک به استرپتوکوکوز
گردیده و تأئید تشخیص نیازمند کشت باکتریائی از ارگانهای داخلی بویژه کلیه و مغز می باشد . محیط کشت انتخابی بلاد آگار بوده وبهتر است بعد از جداسازی باکتری نسبت به آنتی بیوگرام اقدام گردد . باکتریهای گرم مثبت و مشخصا” استرپ درمقابل اریترومایسین حساس بوده ویک دوره دز درمانی به میزان ۵/۱ گرم اریترومایسین دریک پوند غذا بمدت ۱۰تا ۱۴ روز موثر می باشد . هرچند آنتی بیوگرام قدرت تاثیر آنتی بیوتیکها را مشخص میکند اما کمک گرفتن از متخصصین بهداشت ماهی و تشخیص آزمایشگاهی بسیار زیاد توصیه میشود . زیرا اگر میزان غذا ویا دفعات غذا دهی را زیاد کنیم ، ندانسته از عمل آنتی بیوتیکها جلوگیری می کنیم .گاهی پرورش دهندگان مبادرت به درمان با داروهای قوی وغیر قانونی می کنند که موجب رسوب دارو در بافتهای ماهی میشود و امنیت غذائی و بهداشتی جامعه را به خطر می اندازد لذا توصیه میشود که پس از مشورت با متخصصین دامپزشکی در رشته بیماریهای آبزیان از آنتی بیوتیک موثر و به طریقه صحیح استفاده و مدت زمان مصرف رعایت گردد.

پیشگیری :پیشگیری از بیماری همیشه ارجح تر از درمان بوده وبرنامه پیشگیری براساس کاهش استرسها ، بهبود کیفیت آب ، به حداقل رساندن عوامل عفونی توسط ضد عفونی کننده ها ، رعایت اصول بهداشتی وبهسازی محیط استوار است . ضمنا” بنظر میرسد در هرموقع از سال بیماری استریتوکوکوز میتواند دردرجه حرارتهای بالا بطور مداوم بروز نماید.مطالعه سیستم های پرورش دریائی در ژاپن تشان از حضور استرپتوکوکها در آبهای شور ولجن آلود دارد و با میزان زیادی درآبها بالاخص درطول ماههای تابستان دیده شده است.این موضوع دربعضی ازسیستم های پرورش ماهی که تعدادی از استرپها میتوانند بطور طبیعی حضور داشته باشند مشکل ساز می باشد. زیرا باکتری در محیط اندمیک شده ودرمزرعه ضمن تثبیت گاهی موجب بروزبیماری میگردد در نتیجه،
عفونت های استرپتوکوکی ممکن است به شکل دوره ای با عود نمودن بیماری مخصوصا” در مواقع افزایش استرس زیاد دیده شوند.در صورت مشکوک بودن به گروهی از ماهیان از نظرآلودگی به استرپتوکوک ، جمعیت آلوده را باید سریعا” از سایرین ایزوله کردو تا آنجا که امکان دارد ازوسائل اختصاصی مانند تورسالیک و… استفاده شود و بعد از کاربرد وسائل باید جهت اطمینان کامل این لوازم را در مواد ضدعفونی کننده مانند کلرید بنزالکونیوم فرو بریم ضمنا مواد ضد عفونی کننده باید طبق دستور کارخانه سازنده مصرف شود. عفونت های استرپتوکوکی میتواند بسرعت در گروهی از ماهیان که درمعرض آب آلوده با باکتریها قرار دارد گسترش یابد . همچنین گسترش بیماری در یک گروه از ماهیان بروش خوراکی ، کانی بالیسم درماهیان بیمار، تغذیه از غذای ماهیان آلوده دیده شده است . ازبین بردن ماهیان مرده هر چه سریعتر جهت کاهش آلودگی توصیه میگردد. غذای زنده ویا عمل آوری نشده ( تازه یا منجمد ) ممکن است منبع عفونت باشند و ارسال نمونه ها به آزمایشگاه میکروبیولوژی جهت کشت باکتریائی قبل از مصرف الزامی می باشد.

^moon shadow^ · 23/6/19

انواع استرپتوکوکوس های بیماریزادر ماهیان :بسیاری از انواع استرپتوکوکوس ها میتوانند سبب بیماری درماهیان گردند وبیشتر آنها هنوز شناسائی ومشخص نشده است . تعیین وشناسائی همگی آنها که باعث بیماری در پستانداران وماهیان میگردند نیز غالبا” قابل اجرا نمی باشد.بعضی از انواع استرپها که برای ماهیان پاتوژن هستند درمحیط نیز یافت شده ومیتواند علت اندمیک شدن بیماری درمزرعه گردد. اطلاعات جامع وکامل برای تعیین گونه هائی که برای ماهی بیماریزا هستند ، در دسترس نمی باشد.بعنوان مثال انواعی که درماهیان ایجاد بیماری میکنند شامل استرپتوکوکوس دیفیسیلیس S.difficilis که درماهیان اسرائیل و استرپتوکوکوس پارابریس از ماهیان توربوت درشمال اسپانیا واسترپتوکوکوس میلری S.milleri از کلیه ماهیان Koi که دارای زخمهای سطحی بودند جدا شده است.استرپتوکوکوس اینیای S. iniaeیکی دیگر از گونه هائی است که از ماهیان وپستانداران جداشده وبحث ‌آ‌ن در مبحث بعدی خواهد شد. سایر باکتریهای گرم مثبت که دارای ارتباط با استرپتوکوکوس بوده وبیماریهای مشابه ایجاد می نمایند شامل لاکتوکوکوس گارویه که از مار ماهی مهاجر وگیش دم زرد درژاپن ، لاکتوکوکوس پیسیوم و واگوکوکوس سالمونیناروم از ماهیان قزل آ‌لای رنگین کمان جداشده است.
بیماری درانسان :بیماریزائی استرپتوکوکوس اینیای S.iniae درماهی وپستانداران وانسان مشخص شده است . اولین بار این باکتری در سال ۱۹۷۰ در رودخانه آمازون از دلفین جدا گردیده ودر سال ۱۹۹۴ بعنوان عامل بیماری در هیبرید تیلاپیا بوده ، هرچند که بعدا” مشخص گردید که با S.shiloi که بار اول در سال ۱۹۸۴ از تیلاپیا ودر اسرائیل ایزوله شده ، یکی بوده است . اولین گزارش بیماریزای این باکتری در انسان در سال ۱۹۹۱ و در تگزاس بوده ودر سال ۱۹۹۴ دومین مورد بیماری در اتاوای کانادا اتفاق افتاد و ضمنا” منشاٌ عفونت برای هیچکدام مشخص نگردید.در سال ۱۹۹۵ گروهی از پزشکان کانادائی ، بیماری را در ۴ نفر از پرورش دهندگان مسن پیگیری نموده و این اشخاص دارای بیماریهای مزمن شامل دیابت و رمانیسم قلبی بودند. آنها می دانستند که اگردستانشان زخم باشد بعد ازصید و فرآوری بویژه تیلاپیا قطعا” بیمار میشوند . در تعداد ۸ نفر از ۱۱ نفر بیمار عارضه سلولیت ( عفونت دربافت های همبند) در دست و تب مشاهده شد . یکی از بیماران که دارای بیماری قلبی کلیوی ، دیابت و آرتریت بود ، عفونت شدید در بدنش گسترده شد . کلیه بیماران با آنتی بیوتیک درمان گردیده و بهبودی کامل حاصل نمودند.جالب توجه است که بدانیم افراد مسن با میانگین سن ۶۹ سال در حین دستکاری با تیلاپیا مبتلا به بیماری میگردند. همچنین اشخاص ضعیف و یا افراد با سیستم ایمنی تضعیف شده نیز به بیماری حساس میباشند اغلب انسانهای بیمار شده داری زخم در دست ها ویا بریدگی بوده اند. کارشناسان بهداشت ماهی که درچندین ایالت کار می کردند ، مشکلا ت منتج به بیماری در کارگرانی که با تیلاپیا کار میکردند مشاهده وگزارش ننموده اند. اشخاصی که دارای سیستم ایمنی ضعیف شده هستند اختصاصا” اگراز بریدگی ویا زخم دردستها رنج می برند نسبت به بیماری بسیار حساسند و می باید احتیاطات وپژه ای را درحین کار با ماهیان بکار ببرند مانند پوشیدن دستکش و استفاده از صابونهای آنتی باکتریا ل همچنین برای کارگرانی که سیستم ایمنی بدنشان تضعیف شده بسیار مهم است که اطلاعات بهداشتی کافی کسب نمایند چرا که استرپتوکوکوس برایشان بیماریزا است وبطور طبیعی اشخاص سالم احتمال بسیار کمی دارد که بیماری را از ماهیان آلوده کسب نمایند. عفونت استرپتوکوکی چیست؟

هفت سال قبل درست زمانی که وینستن و همکارانش در خانه مشغول بررسی عامل انتقال باکتری استرپتوکوک آبزیان به تعدادی از کارگران مزارع پرورش ماهی بودند،‌غیاثی،کارشناس موسسه تحقیقات شیلات ایران این باکتری را برای نخستین بار از قزل‌آلای رنگین‌کمان در مازندران جدا کرد.
به گزارش دفتر بهداشت و بیماری‌های آبزیان در موسسه تحقیقات شیلات ایران جنس استرپتوکوکوس از جمله باکتری‌های کوکسی گرم مثبت است که در تعدادی از موجودات قادر است بیماری‌های جدی ایجاد کند.
بیماری استرپتوکوکوزیس در ماهیان به عنوان یک بیماری رایج مطرح نیست اگر چه در موارد ابتلا می‌‌تواند تلفات قابل‌ملاحظه‌ای را به همراه داشته باشد. برخی از استرپتوکوک‌های دریایی در شرایط خاص می‌‌توانند در انسان بیماری‌زا باشند. البته این‌گونه‌ها معمولا قادر به ایجاد بیماری‌ در افراد سالم نیستند.
علاوه بر جنس استرپتوکوک،‌گروه‌های دیگری از باکتری‌های مرتبط با این دسته وجود دارد که می‌‌توانند عوارض و بیماری‌های مشابهی را ایجاد کنند از جمله:‌ لاکتوکوکوس‌ها (Lactococcus)، ‌انتروکوکوس‌ها (Entrococcus) و واگوکوکوس‌ها (Vagococcus).
معمولا تمامی بیماری‌های ایجاد شده توسط باکتری‌های مذکور به عنوان بیماری استرپتوکوکوزیس تلقی می‌‌شوند. بیماری استرپتوکوکوزیس نخستین بار در سال ۱۹۵۷ از قزل‌آلاهای پرورشی در ژاپن گزارش شد (Hoshina et al1958) به دنبال آن گونه‌های دیگری از ماهیان از جمله آزاد ماهیان،‌کفال،‌تیلاپیا،‌٠?زل‌آلای دریایی، ماهیان خاویاری،‌باس مخطط،‌مارماهی و تعدادی از ماهیان زینتی نسبت به بیماری حساس تشخیص داده شدند.

بیماری در بیش از ۲۴ گونه از ماهیان آب‌ شیرین و دریایی و همچنین ماهیان پرورشی و وحشی گزارش شده است. مطالعات اخیر نشان می‌‌دهد که اغلب گونه‌های استرپتوکوک که می‌‌توانند ماهی را آلوده کنند قابل سرایت به انسان هم هستند، ولی گونه غالب بیماری‌زای مشترک بین انسان و آبزیان،‌گونه اینایی (S.iniae) است.
عفونت‌های استرپتوکوکی در ماهی‌ها اغلب با تعدادی از انواع استرس‌های زیست‌محیطی همراه است. این بیماری در صورت مناسب نبودن شرایط محیطی در سیستم‌های مداربسته هم امکان وقوع خواهد داشت.
قیاسی و همکاران در سال ۱۳۷۹ طی گشت‌های تحقیقاتی در استان مازندران این باکتری را از تعدادی از ماهیان مولد جداسازی و گزارش کردند.

پس از آن اخلاقی وهمکاران در سال ۱۳۸۰ روی وقوع استرپتوکوکوزیس در مزارع پرورشی ماهیان قزل‌آلا در استان فارس تحقیق کردند و حساسیت گونه‌های جدا شده نسبت به آنتی‌بیوتیک آنتروفلاکاسین در مقایسه با گونه‌های اینیایی و لاکتوکوکوس را مورد مطالعه قرار دارند.
این گروه در سال ۱۹۹۶ روی ایمن‌سازی ماهی ضد استرپتوکوکوزیس مطالعاتی را انجام داده است. در سال ۲۰۰۵ نیز سلطانی و همکاران روی مشخصات بیوفیزیکی و بیماریزایی عامل بیماری استرپتوکوکوزیس در ماهی قزل‌آلا شروع به مطالعه کردند.
عفونت‌های استرپتوکوکوسی می‌‌تواند منجر به تلفات بالایی (کمتر از ۵۰ درصد) طی مدت سه تا هفت روز شود. معمولا در بسیاری از موارد مزمن شیوع بیماری در طبیعت،‌تلفات طی چندهفته اتفاق افتاده و شامل تعداد تلفات کمی از ماهیان، طی یک روز می‌‌شود.
براساس گزارش‌های ارائه شده حرکات شنای غیرعادی در ماهیان مبتلا به چشم می‌‌خورد بنابراین در مواردی که شرایط محیطی فراهم باشد با مشاهده حرکات نامتعادل شنا می‌‌توان به استرپتوکوکوزیس مشکوک بود.
البته این علائم در تمامی ماهیان مبتلا دیده نمی‌شود. از این رو توجه به نکات ذیل به عنوان کلید اقدامات پیشگیری از وقوع بیماری حائزاهمیت است.

الف) حفظ کیفیت مناسب آب کارگاه
ب) استفاده از موادغذایی سالم و کنترل شده
ج) پاکیزه نگهداشتن محیط و رعایت بهداشت کارگاه و پرسنل
د) در قرنطینه نگه‌داشتن ماهیان جدیدالورود به کارگاه
ه) شناسایی گونه‌های حساس، اقدام سریع به شناسایی و تشخیص و درمان در صورت بروز بیماری

عوامل تاثیرگذار در بروز بیماری
اغلب عوامل بیماری‌های عفونی در ماهیان را میکروارگانیسم‌های فرصت‌طلب تشکیل می‌‌دهند. این بدان معنی است که حضور عوامل پاتوژن در محیط‌زیست ماهی جهت وقوع بیماری کفایت نمی‌کند.
لذا عوامل دیگری بایستی وجود داشته باشد که زمینه بیماری‌زایی عامل پاتوژن و غلبه آن بر سیستم ایمنی ماهی را فراهم سازد. به طور کلی این عوامل مستعدکننده را تحت عنوان «استرس» می‌‌شناسیم. تعدادی از عوامل استرس‌زا که در وقوع بیماری استرپتوکوکوزیس موثر هستند، عبارتند از:‌
الف) بالا رفتن درجه حرارت آب (به خصوص در فصل تابستان)
ب) بالا بودن تراکم ماهیان پرورشی
ج) دستکاری و برداشت محصول از استخر
د) پایین بودن کیفیت آب (بالا بودن آمونیاک یا نیتریت و…)
ه) رویش شدید گیاهی در منابع تامین آب

باکتری‌های مختلف از نظر حدت بیماری‌زایی در گروه‌های مختلفی دسته‌بندی می‌‌شوند. در این دسته‌بندی باکتری‌های فرصت‌طلب واقعی دارای کمترین و باکتری‌هایی که به عنوان پاتوژن اولیه شناخته شده‌اند دارای بیشترین قدرت بیماری‌زایی هستند.
با توجه به دسته‌بندی فوق به نظر نمی‌رسد که باکتری استرپتوکوکوس یک پاتوژن فرصت‌طلب واقعی باشد و در پاره‌ای از موارد مشاهده شده که می‌تو‌اند به عنوان یک باکتری مهاجم عمل کند.

طی یک مطالعه (Ferguson et al.1994) تعدادی از ماهیان Minnow,Zebra با غلظت بالایی از باکتری مواجه داده شدند. در این مطالعه تلفاتی حدود صددرصد طی دو تا چهار روز در ماهیان تحت آزمایش مشاهده شد.

لذا توجه به تشخیص سریع بیماری و مدیریت آن در جهت جلوگیری از بروز خسارات حائزاهمیت است. متاسفانه عدم توجه به انتخاب محل مناسب در گذشته زمینه بروز چنین مواردی را فراهم ساخته است. بالا بودن درجه حرارت آب خود زمینه بروز استرس دائمی و شیوع بیماری‌هایی از قبیل استرپتوکوکوزیس است.
در خصوص رویش‌های گیاهی هم به همین صورت. با توجه به اینکه این عوامل بسـ*ـتر مناسب برای کلونیزاسیون و تکثیر باکتری هستند نقش مهمی در حفظ عامل بیماری‌زا داشته و مداخلات پیشگیرانه‌ای از قبیل واکسیناسیون را نیز با توجه به استمرار حضور عامل در محیط تضعیف می‌‌کند.
رواج نادرست تهیه غذاهای ساختگی در مزارع نیز از عوامل تاثیرگذار در بروز این بیماری است به طوری که استفاده از شگ ماهیان جنوب یا سایر عناصر غذایی که می‌‌توانند دارای بار آلودگی مختلفی باشند در شیوع و گسترش بیماری می‌‌تواند موثر باشند.

به این علائم توجه کنید!

شنای نامنظم،‌از دست دادن تعادل،‌بی‌حالی ، تیرگی پوست،‌ اگزوفتالمی یک طرفه یا دو طرفه،‌کدورت قرینه، خونریزی در اطراف یا داخل چشم،‌صفحات آبششی، پایه باله‌ها، ناحیه شکمی و اطراف مقعد،‌آسیت، بروز زخم‌های پوستی از جمله علائم بیماری‌ در ماهیان مبتلاست.
البته در برخی از موارد ابتلا این امکان وجود دارد که ماهی‌ها تا زمان مرگ هیچ‌گونه علائم کلینیکی نشان ندهند. از میان علائم فوق‌الذکر،‌خونریزی،‌ بیرون زدن چشم‌ها، شنای نامنظم و مرگ‌ومیر سریع از علائم شاخص بیماری محسوب می‌‌شود.

مشکلات متداول در آکواریوم های خانگی:

۱-آب کدر (کثیف)
آسانترین روش برای حل این مشکل، نصب فیـلتـ*ـر برقی و استفاده از آن است. نصب این فیـلتـ*ـر بسیار آسان است و آکواریوم رابه طور خودکار تمیز می کند با این وجود باید فیـلتـ*ـر را هر چندوقت یک بار تمیز کنید. ابر فیـلتـ*ـر باید ۳ الی ۴ هفته یکبار تمیز شود. جهت از بین بردن رنگ و بو و ناخالصی آب می توانید از ذغال کربن فعال شده استفاده نمایید.
یکی از راههای مناسب، تعویض قسمتی از آب یا سیفون می باشد.

ابتدا سر شلنگ سیفون را در آکواریوم قرار می دهیم.
به آرامی سر لوله شلنگ را می مکیم وآب و لجنی را که وارد آن شده، داخل یک سطل تخلیه می کنیم. اگر سیفون، پمپ داشته باشد می توانیم آن را فعال کنیم.
سر شلنگ سیفون را می توان با دست در فاصله ۲ سانتی متری از روی شن های آکواریم قرار داد، تا آنها نیز تمیز شوند. اگر خرده شن در سیفون گیر کند باید آن را از آکواریوم بیرون بیاوریم و شن را خارج کنیم.
آب را تا اندازه ۵ سانت از سطح آب تخلیه کنید و مجددا آب تمیز وارد آکواریم نمایید.

همچنین می توان از فیـلتـ*ـر به عنوان یک منبع اکسیژن، جهت ایجاد جریان در آب استفاده کرد زیرا فشار وارد شده به آب درون فیـلتـ*ـر باعث ایجاد جریان مناسب آب درآکواریوم می شود و به تمیزی آب نیز کمک می کند.

۲- رشد جلبک
روش های آسانی برای جلوگیری از رشد جلبک ها وجوددارد:
– ماهی های جلبک خوار، نظیر کت فیش ها، یا لجن خوارها(Plecostomus) برای آکواریوم خود خریداری کنید. این ماهی ها ظاهر زیبایی ندارند، ولی درکاهش رشد جلبک نقش بسزایی ایفا می کنند و آکواریوم راتمیز نگه می دارند. درمواردی که آکواریوم خود را ، نزدیک نور آفتاب قرار می دهید، رشد جلبک ها زیاد می شود اما با وجود ماهی های لجن خوار در آکواریوم، مشکلی برای آکواریومتان پیش نخواهد آمد ولی در غیر این صورت، خودتان باید هر چند وقت یک بار،آکواریوم راتمیز کنید.
همچنین توصیه می شود آکواریومتان را در مکان آفتاب گیر قرار دهید تا به ماهیان، کمی آفتاب برسد. اگرچه هنگامی که آکواریوم در معرض نور خورشید قرار گیرد جلبکها رشد می کنند ولی اگر ماهی لجن خوار (Plecostomus) داشته باشید آکواریومتان را تمیز نگه می دارند چون مقدار غذای مورد نیازشان را آنجا می یابند اما اگر ماهی لجن خوار نداشته باشید خودتان مجبورید هر چند وقت یکبار آکواریومتان را تمیز کنید . برای پاک کردن جلبک ها از شیشه آکواریوم، به یک کاردک مخصوص، نیاز دارید که در فروشگاه های لوازم آکواریوم به راحتی یافت می شود. انواع مختلف کاردک در بازار موجوداست. برای مثال، کاردک آهنربایی باعث می شود که دست شما خیس نشود. اسفنجهای پاک کننده (به جای کاردک) نیز موجودند که جهت استفاده از آنها باید دست را داخل آکواریوم ببرید. هم چنین می توانید از داروهای ضد جلبک جهت از بین بردن جلبک ها نیز استفاده کنید.

۳- کدری آب
عوامل متعددی باعث کدر شدن آب می شوند:
یکی از عوامل، تغذیه بیش از حد ماهی ها است. باید به ماهی ها فقط روزی ۳ الی ۴ بار غذا دهید و در هر نوبت، میزان غذا باید به اندازه ای باشد که در طی ۳ الی ۵ دقیقه، همه آن خورده شود. در غیر این صورت، باقی مانده غذا به سرعت در کف آکواریوم جمع می شود و منجر به آلوده شدن آب آکواریومتان می گردد.

بوی بد آکواریوم
بوی بد در آکواریوم، یا به دلیل گاز آمونیاک است و یا به خاطر مدفوع ماهی ها(زیرا محل زندگی و مدفوع ماهی ها یکجا می باشد). برای جلوگیری از ایجاد بوی نامطبوع، از فیـلتـ*ـر برقی استفاده گردد. ذغال کربن فعال شده بوی بد را جذب می کند و در نتیجه آکواریوم دیگر بوی بد نخواهد داشت.
با انجام توصیه های ذکرشده در بالا، درتمیز نگه داشتن آکواریومتان و سالم نگه داشتن ماهی ها، موفق خواهید بود.

نکات مهم

برای تمیز کردن آکواریوم نبایداز صابون یا هر مواد شوینده دیگری استفاده کنید، زیرا اثرات این موادحتی پس از شستن آنها با آب گرم باقی خواهد ماند.
برای تمیز کردن آکواریوم از محلول آب گرم و نمک استفاده کنید، پس از شستشوی آکواریوم مطمئن شوید که نمک اضافی روی شیشه آن باقی نمانده باشد.
هر ماه حدود ۲۰% از آب را تعویض کنید.

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

آشنایی با تمام بیماری ماهی های آکواریومی و درمان

^moon shadow^

مدير بازنشسته

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

^moon shadow^

مدير بازنشسته

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

^moon shadow^

مدير بازنشسته

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

^moon shadow^

مدير بازنشسته

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدير بازنشسته

مدير بازنشسته

مدير بازنشسته

مدير بازنشسته

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین