نقد و بررسی رمان وصال یار | -FãTéMęH- کاربر انجمن رمان ۹۸

-FãTéMęH- · 21/7/23

نام رمان: وصال یار
نام نویسنده: فاطمه اسماعیلی کاربر انجمن رمان ۹۸
ناظر: ~MOHADESE~
منتقد: M O B I N A
ژانر: عاشقانه، اجتماعی
خلاصه:
هنگامی که چشم گشودم خود را میان مردمی یافتم که عقاید فرسوده ی خود را مانند گرز آهنین بر سرم میکوبیدند و آرزوهایم را لگد مال میکردند. خاطرات گذشته مرا در خود حل کرده بود و درهای امید را به رویم بسته بود. و هنگامی که سراسر غرق در تاریکی این دنیا بودم؛ روشنایی وجودت مرا از برزخ وجدان رهایی داد.

M O B I N A · 27/7/23

به نام آن که جانم از اوست!
نقد اثر | وصال یار
-FãTéMęH-

کلیشه‌ها در طبیعت انسان امواج موثری را در خود جای دادند و هیچ‌گونه حاضر به زیستن در دنیای نوین نیستند. در این مواقع دلیل نمی‌شود در دنیای دوبارگی نویسندگی، زیستن را آغاز نمود. کلیشه زیستن امروزه نیز برای دنیای نوین نویسندگی بسیاری بی‌وجود است!
اثر وصال یار گوییا پی‌رنگ خود را در وصف ایده‌ای جدید خوانده؛ اینک اگر بخواهیم با نگاهی باز به این حکایت بنگریم، می‌توان فهمید که سناریوی استاد و دانش‌جو دیگر جدید نیست! هر چند باید به قلم نویسنده نگریست که آیا کلیشه‌ را زیبا تداعی کرده است یا که خیر!
در حد معقولی می‌توان تایید کرد که قلم نویسنده خوب است؛ ولیک بایستی بهتر شود!
با اندکی پیروی از باب توصیف مکان و زمان، می‌توان به بهتر نگاشتن نویسنده نیز پیوست. توصیفات تنها به منزله‌ی تصویر مکان در ذهن نبوده و نیست! توصیفات همان تداعی تصویر و به چالش کشاندن ذهن آدمی است و به تعبیری این لازمه، بایستی در سراسر اثر نقش پیدا کند. از این دیدگاه می‌توان خواستار برقراری تعادل در توصیفات نیز پنداشت. یک‌سان سازی توصیفات باید بدین‌گونه باشد که اگر مکان را توصیف می‌کنید؛ قائده حکم خواهد کرد، چهره‌ها را نیز توصیف کنید. اگر در فلان پارت توصیفات از حد تعادل بسیاری برخوردار است؛ قائده حکم می‌کند در فلان پارت هم توصیفات از حد تعادل بسیاری برخوردار باشند.
نیمی از شخصیت‌سازی نیز از توصیفات سرچشمه می‌گیرد و لعاب و حضور داخلی خود را به نمایش می‌گذارد. اکنون انتظار شخصیت‌سازی در وصال یار پایین است. چرا که شخصیت‌های اصلی و فرعی نیز به حتم بایستی فرق بین کاراکتر را نوسازی کنند. شوربختانه کاراکترها تصویر مبهمی در ذهن خواننده به‌ جای گذاشته‌اند! یک نویسنده زمانی می‌تواند یک شخصیت پررنگ از خود بسازد که خواننده نیز بتواند همچو انسان واقعی با او ارتباط بگیرد. لازمه‌ی این ارتباط، وصف صحیح کاراکتر است! با همان توصیف ظاهری، علایق، سلایق، عقاید و همچنین توصیف حالات و احساس کاراکتر می‌توان این نقوص را با اندکی تعلل برگزید و حذف کرد‌. در تعریف حالات یک کاراکتر، حین دیالوگ‌گویی بیان عواطف نیز بسیار امری مطیع است. شوربختانه مشاهده می‌شود دیالوگ‌گویی به عبارتی پست سر هم همانند صف بی‌فاصله و بی‌قائده‌ای هستند که ببیننده هیچ دیدی از سوی فضای صف ندارد! این‌گاه شخصیت نیز با اندکی ابهام در ذهن خواننده نقاشی می‌شود.
در باب ژانر اجتماعی، وصال یار اجتماع را نیز به چالش نکشیده‌ است. اجتماع همان رخ دادن رویدادهای جامعه در قالب رمان است. وقایعی چون اعتیاد، طلاق، فقر و موضوعاتی که منجر به درگیری‌های پر رواج جامعه هستند را می‌توان اجتماع بشریت نامید. اکنون نیز بعد اجتماع هیچ‌گونه در این اثر لعاب و حضور منطقی ندارد! زیستن اجتماع یا فهم اجتماع در اثر گوییا به تعبیر و مجریه نرسیده است. با دید آن‌که حال اوایل رمان نقد می‌شود، ژانر عاشقانه نیز قضاوت و داوری نخواهد شد. چرا که رنگ ژانر عاشقانه به‌ طور معمول در اواخر اثر سر باز می‌کند. با این رویه، تجدید نظر در انتخاب ژانر اجتماعی و اندکی تعلل بر روی پی‌رنگ مجاز است و همان‌طور که گفته‌ام، کلیشه‌ها را نیز باید از بطن اثر پاک گشود.
حال تعادل بر روی سیر امری خطیر و مهم است! یک نویسنده زمانی می‌تواند رویدادها را مدیریت کند که بتواند تعادلی بر روی سیر اثر داشته باشد. سیر اثر اندکی کند به چشم‌ها می‌آید و بر خلاف چارچوب، پرش مکانی‌های بسیاری نیز مشاهده می‌کنیم. با توجه به آن‌که در بُعد بررسی بیست و پنج پارت اثر هستیم؛ تا به کنون رویداد و اتفاقات خاصی را در اثر شاهد نبودیم و در این کنار، اندکی کلافگی و پراکندگی افکار نویسنده در خلوق اثر مدهوش است. چرا که نویسنده با پرش‌های زمانی و مکانی بسیار انگاری که خواسته خود را از ادامه‌ی اثر کنار بکشد و از شرح رویدادها گوییا فراری شده است.
نثر و زاویه‌ی دید اثر خوب است؛ اما دقت در نثر کافی نبوده‌ است! عاشقانه‌ها زمانی زیبا هستند ‌که قابل درک باشند و این درک از زبان اول شخص راحت‌تر است؛ لذا نویسنده اگر بتواند با قلم خود همان احساسات عاشقانه را تحمیل کند بسی موفق است!
شوربختانه نقوصی که از نثر پدیدار است، پراکندگی نثرهای ادبی و محاوره، استفاده از افعال ادبی در دیالوگ‌ها در صورت تکذیب این بابت بسیار قابل شهود بوده‌ است و حتی در دیدگاه زاویه‌ی دید، جملاتی در وصف نثر اول شخص قابل نگریستن است.
اکنون ما تا زمانی شاهد زیبایی‌های یک اثر هستیم که انتقادها را بپذیریم و این نگاشتن اندکی جرئت و جسارت در قاب نویسندگی می‌خواهد.
حال آن‌قدر بنویسید، بنویسید و بنویسید تا اغلب، تنها مورد میان نوشتنت، به دنیای معلق و واقعی بپیوندد.

با تشکر از انتقاد پذیری شما
تیم نقد رمان 98
M O B I N A

-FãTéMęH- · 27/7/23

ممنون از نقد زیبات مبیناجان.
حتما در ویرایش رمان، همه نکات گفته شده رو به کار می‌برم. :love_struck:

همراز س · 3/12/23

وصال یار گر شود جان به کَفَش کفن کنم
حجب وحجاب پرده بردرّم و جان به تن کنم

در رمان "وصال یار" با اثری رو به رو هستیم که تناسب نام آن و ژانر رمان یعنی ژانر "عاشقانه" از نکات قوت آن هست. با این‌که نام اثر کلیشه‌ای هست، ولی زیبا و متناسب است.
هرچند برخلاف نام رمان، نویسنده در نوشتن خلاصه قوی عمل نکرده و خلاصه علاوه بر این‌که بیشتر حالت دلنوشته دارد، به خلاصه‌ی رمانی با ژانر تراژدی بیشتر از عاشقانه شباهت دارد.
یکی از‌ راه‌هایی که نویسنده می‌تواند فضاسازی و صحنه پردازی خوبی داشته باشد و از آن طریق ارتباط‌ مخاطب‌ با شخصیت‌ها را عمیق کند، فضاسازی است. در قسمت فضاسازی هم ضعیف عمل شده بود. با استفاده از توصیفات کامل و همه جانبه می‌توانیم صحنه پردازی و به طبع فضاسازی خوبی داشته باشیم و این عمل از طریق توصیفات مناسب و به اندازه امکان پذیر است و متاسفانه توصیفات زمانی، مکانی و حالات ظاهری و رفتاری شخصیت‌ها در اثر کمرنگ بود.
نویسنده تنها در توصیفات حالات برخلاف زمان و مکان عملکرد‌ بهتری داشته است.
در شخصیت پردازی‌ هیچ تصویر روشنی نه از شخصیت‌ها و نه از فضا دریافت نکردم و ارتباط لازم را با رمان نتوانستم برقرار کنم و متاسفانه می‌توان گفت که شخصیت پردازی نیز ضعیف است.
زاویه دید از دیدگاه دو شخصیت اصلی رمان بود و می‌توان گفت که انتخاب خوبی است؛ البته به شرط اینکه احساسات و حالات و رفتار و افکارشان به خوبی به تصویر کشیده شود و نویسنده عملکرد بهتری را از خود نشان دهد.
تعادل میان میزان دیالوگ‌ها و مونولوگ‌ها رعایت نشده، مونولوگ‌های طولانی، دیالوگ‌های کوتاه و بدون حرف خاص و جذابیتی داشتیم که باعث ایجاد خستگی و از بین رفتن جذابیت اثر شده است.
در حالت عادی 40 درصد دیالوگ و 60 درصد مونولوگ باید داشته باشیم که این‌جا این نسبت دیده نمی‌شد.
مونولوگ‌های زیاد و پشت سر هم باعث دلزدگی و خستگی مخاطب و خواننده می‌ شود و جذابیت اثر را کم می کند.
رعایت نثر ادبی در مونولوگ‌ها و نثر محاوره در دیالوگ‌ها نیز از دیگر نقاط قوت رمان بود.
یک سری مشکلات نگارشی نیز اعم از حذف اشتباه افعال بدون و توجه به قرینه لفظی و معنوی، جمله بندی‌های نادرست و... در اثر به چشم می‌خورد.
ایده نیز جدید، اما فاقد هیجان بود و رمان بدون هیچ بالا و پایین شدن و فراز و نشیب پیش می‌رفت و بیشتر حالت یک عاشقانه‌ی آرام را داشت.‌..

به طور کلی اثر نیار به بازبینی دارد. نویسنده، بهتر است به شخصیت پردازی، تعادل مونولوگ و دیالوگ و... توجه بیشتری داشته باشد و با توصیفات به‌جا و کافی در هر صحنه، فضاسازی مناسبی را برای رمان ایجاد کند و به خوبی احساس آن را به خواننده منتقل کند تا جذابیت اثر دو چندان شود...

با آرزوی موفقیت برای نویسنده‌ی عزیز و سپاس از انتقادپذیری شما
تیم نقد انجمن رمان ۹۸
همراز.س

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

نقد و بررسی رمان وصال یار | -FãTéMęH- کاربر انجمن رمان ۹۸

-FãTéMęH-

مدیر ارشد رمان ۹۸

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

M O B I N A

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

-FãTéMęH-

مدیر ارشد رمان ۹۸

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

همراز س

منتقد برتر رمان ۹۸

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر ارشد رمان ۹۸

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

مدیر ارشد رمان ۹۸

منتقد برتر رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین