خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

MacTavish

مدیـر بازنشسته
کاربر رمان ۹۸
  100000000
  
عضویت
16/8/19
ارسال ها
3,662
امتیاز واکنش
13,898
امتیاز
348
زمان حضور
79 روز 12 ساعت 50 دقیقه
نویسنده این موضوع

– بد خط می نویسند؟ – در استفاده از خط کش و پرگار و… دچار مشکل هستند؟ – علاقه ای به کلاس و درس نشان نمی دهند؟ – از زنگ ورزش بسیار مسرور و خوشحال هستند؟ – بعضی پرخاشگر ، تندخو یا جاه طلب و حسود هستند؟ – در کار ها بی دقت هستند و تکالیف را به درستی انجام نمی دهند؟

– و چرا های دیگر .

– هر کدام از این چرا ها جوابی دارند. به اعتقاد بعضی از روان شناسان نمی توان همه علل و رفتار های یک فرد را ، مشخص کرد زیرا انسان موجودی بسیار پیچیده است،

اما آسیب پذیری فرد به دو عامل بستگی دارد:

اول: آمادگی فرد برا ی ارائه پاسخ به تجربه های زندگی ( مکتسب از وراثت یا محیط یا تأثیر هر دو بر هم )

دوم : تجربه های زندگی که به کودک فشار می آورد.

کودکی که هنوز نمی تواند به درستی از انگشتان و دست خود استفاده کند ، بعد از عدم موفقیت در انجام آن کار ، دل زده می شود . وقتی در منزل والدین به وی کمک می کنند، نا خواسته به وی می آموزند که نمی تواند خودش کارش را انجام دهد. سر زنش کردن، غر غر کردن ، ضعفش را بیان کردن و وی را با دیگر خواهران و برادران و … زاده ها ( توسط والدین) و دیگر شاگردان ( توسط معلم) مقایسه کردن ، او را بیشتر دل زده و نا امید می کند.

چرا که روان شناسان به آنان ، ” کودک وابسته یا نا بالغ ” می گویند. عدم موفقیت آنان ، نتیجه ی حمایت یا انتقاد بیش از حد والدین می باشد.

در زنگ ورزش کودک آزاد است به هر ورزشی که تمایل داشته ،بپردازد و این یعنی تقویت اعتماد به نفس ، خود باوری ،احساس مستقل بودن و …

پرخاشگری ، تند خویی و… به شیوه های مختلف ( دعوا ، تهدید کردن ، تحقیر کردن و یا حتی بر هم زدن بازی دیگران ) همه عکس العملی در مقابل رفتار بزرگتر هاست ( مخصوصاً والدین )

بی دقتی در کارها دلایل متفاوتی دارد . نبودن علاقه و انگیزه – تلاش برای سر پوش گذاشتن روی یک مشکل در یاد گیری یا عاطفی است – انعکاس به اولیاء و مربیان به خاطر بعضی از اشتباهات واقعی یا فرضی است .

به نظر من باید کودکان خود ر باور کنیم و این ایمان و باور را به آنها با رفتار درست و تشویق بحا انتقال دهیم.با این کار بسیار ساده هرجند مهم و اساسی بیشتر مشکلات دانش آموزان رفع میشود این توصیه برای اولیا و مربیان این دو بال موفقیت بچه ها می باشد.



مشکلات آموزشی و رفتاری کودکان

 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
  • تشکر
Reactions: Parya_n و * رهــــــا *

.Mahdieh

کاربر فعال انجمن
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
21/9/18
ارسال ها
659
امتیاز واکنش
9,860
امتیاز
263
سن
23
محل سکونت
⇇کره ی خاکی⇉
زمان حضور
7 روز 16 ساعت 26 دقیقه
بانق زدن بچه ها چه کنیم؟!

نق زدن یک رفتار آموخته شده است و اغلب، والدین در آن نقش دارند. اگر کودک چیزی را مودبانه درخواست کند و والدین برای اولین بار یا دومین بار پاسخ ندهند، کودک صدایش را بالاتر می برد.

ممکن است یک بچه کوچک، سر و صدا یا حتی قشقرق راه بیندازد. اما بچه بزرگتر که خودداری بیشتری دارد، بیشتر احتمال دارد که ناله کند. برای جلوگیری از ناله کردن برای توجه کردن به بچه ها، منتظر نمانید تا آنها پریشان شوند.

مهم است که اگر می توانید، به اولین کوشش برای توجه پاسخ دهید.

اگر در حال تلفن صحبت کردن هستید، یا در حین یک گفتگو، با فرزندتان تماس چشمی برقرار کنید و یک انگشت را بالا بیاورید، بنابراین او می‌فهمد که شما تا دقیقه‌ای دیگر با او خواهید بود.

سپس در سریع ترین زمان ممکن که می توانید مودبانه این کار را انجام دهید، به فرزندتان توجه کنید.

هنگامی که ناله اتفاق می‌افتد، والدین باید یک نفس عمیق بکشند و به خودشان یادآوری کنند که کودک قصد عصبانی کردن آنها را ندارد.

چیزهایی مانند این بگویید:

  • من نق زدن را دوست ندارم.
  • اگر تو یک لیوان شیر می‌خواهی، بگو یک لیوان شیر می‌خواهم.
سپس دقیقا کلمات و تن صدایی را که می‌خواهید کودک استفاده کند، مدل قرار بدهید.

اگر کودکتان به ناله کردن ادامه می‌دهد و شما مطمئن هستید که این ناشی از درد یا بیماری نیست، به رفتار بعد از ناله کردن توجه کنید، تا پیام بزرگتری را که می‌رساند، تشخیص دهید.

  1. از خودتان بپرسید آیا من پرمشغله تر از معمول شده‌ام؟
  2. آیا روال عادی بچه من تغییر کرده است؟
  3. آیا خواهر یا برادری، بنا به هر دلیلی، به توجه بیشتری نیازمند است؟
اغلب، ناله کردن علامتی است برای اینکه مجددا با کودکتان ارتباط برقرار کنید.

زمان‌هایی را برای با هم مطالعه کردن، غذا خوردن یا کارهای دیگری که کودک از آن لـ*ـذت می‌برد، در نظر بگیرید.
ارتباط با کودک در زمانی کوتاه، یک یا دو بار در روز، می تواند تفاوت زیادی را برای خانواده ها جهت مقابله با رفتار دشوار ایجاد کند.


مشکلات آموزشی و رفتاری کودکان

 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا